‘Wo soll ich hinfliehen vor diesem Mensch?’: een luisteroefening in Ludwig Hofacker (1797−1828)

Abstract

OPSOMING: De aanwezigheid van de levende God in preken kunnen wij niet terzijde stellen of verontachtzamen. Waar dit wel gebeurt, daar wordt verkondiging een voordracht, zonder de volmacht. Orthodoxie komt in ademnood wanneer exegese en dogmatiek opgaan in een aantal meningen en waarbij het getuigenis van de Bijbel op de achtergrond komt. Ludwig Hofacker (1798–1828)1 was een prediker die in bijbelonderzoek en prediking zijn oor te luisteren legde aan de Bron. Het Woord van God was voor hem hét homiletisch magazijn. Dat nu nog steeds, in de 21e eeuw, zijn preken gelezen worden, geeft aan dat zijn erfenis een opmerkelijke is. Hij pakte het probleem van de geestelijke dorheid op in een tijd gekenmerkt door het opkomend klimaat van het humanistisch rationalisme. Hofackers prediking geeft weer waar het werkelijk om gaat: Christus alleen. Deze preken laten ook de prediker zelf zien. Zijn stem roept op wat de Reformatie zo na aan het hart lag, en de cadenzen van het sola gratia, sola Scriptura, en het sola fide zijn in elke preek te horen. Het religieuze eigene van Hofacker sluit grote missionaire bewogenheid in. ABSTRACT: ‘Where to flee from this man’? A listening exercise in Ludwig Hofacker (1797–1828). In sermons we cannot disregard the presence of the living God, otherwise preaching will become a performance, without divine authority. Orthodoxy will be gasping for breath when exegesis and dogmatic theology are wholly absorbed in a number of opinions, causing biblical testimony to recede into the background. Ludwig Hofacker (1798–1828), was a preacher who in Bible study and preaching put his ears to the Fountain. The Word of God was his sole homiletic storehouse. Today, in our 21st century, his sermons are still being read. This indicates that he left us a remarkable body of work. He tackled the problem of spiritual dearth in a time of emerging humanistic rationalism. Hofacker’s preaching reflected his core belief: Christ only. His sermons also reflect the preacher himself. His voice clearly recalls what was held so dear in the Reformation, and the cadences of the sola gratia, sola Scriptura and sola fide are heard in every sermon. His religious individuality included a strong motivation for missions.